Philip Rothen iratzargailua enkantean: Zergatik jotzen du niretzat

Zutabe hau argitaratzeko orduan, Philip Rothen logela nagusiko gaueko mahaian zegoen erloju-irratiaren jabea harro egongo naiz agian.

Ezagutzen al duzu Philip Roth, National Book Award eta Pulitzer saria irabazi dituen egilea, "Goodbye, Columbus", "Portnoy's Complaint" eta "The Plot Against America" bezalako klasikoen egilea? Iaz hil zen, eta joan den asteburuan, bere lan batzuk online eskaintzak eginez egindako ondasunen enkante batean saldu ziren.

Erloju-irratia Proton Model 320 bat da, eta ez du ezer berezirik, Philip Rothen logela nagusian egoteaz gain.

Seguruenik, Philip Rothek gauerdian esnatzen zenean begiratzen zuen hori da, bere garunaren zati batek idazketa arazo jakin bati aurre egiten zionean. Pantailan argiztatutako zenbakiei begira, lo sakona egitea eragozten zion bere gaitza madarikatzen ote zuen, ala lasaigarria zen jakitea atseden hartzen ari zen bitartean ere, bere zatiren bat idazten ari zela?

Ez dakit zehazki zergatik nahi dudan Philip Rothen zerbait eduki, baina online enkantearekin topo egin nuenean, pixka bat obsesionatu nintzen.

Zoritxarrez, Roth-ek bere ibilbidearen hasieran erabili zuen Olivetti idazmakina eskuzkoa erosteko eskaintza gainditu didate. Roth-ek geroago erabili zituen IBM Selectric modeloak ere aberatsegiak dira nire odolarentzat.

Roth-en idazketa estudioko larruzko sofa bat begiz jota daukat, espaloian doan egongo balitz autoz pasatuko zenukeena. Marratuta eta zikinduta dago, ezagutezina izateraino hondatuta. Ia usain txarra sumatzen dut ordenagailuaren pantailatik eta hala ere, begira jarraitzen diot, eskaintza bat egitea pentsatzen ari naiz, zenbat kostatuko den niri bidaltzea kalkulatzen saiatzen. Agian errepideko bidaia bat egingo nuke eta kamioi bat alokatuko nuke itzultzeko. Istorio bat aterako nuke: "Ni eta Philip Rothen lizunezko sofa Amerikan zehar".

Nire lan-eremua guztiz arrunta bada ere —mahaia duen logela libre bat—, betidanik izan dut interesa idazleen idazketa-habitatak ikusteko. Duela urte batzuk liburu-bira batean, Rowan Oak bisitatzeko denbora hartu nuen, William Faulknerren Oxfordeko (Mississippi) etxe ohia. Gaur egun museo gisa balio du, non bere idazketa-gela ikus daitekeen, lanean ari zenean bezala antolatuta, ondoko mahai batean betaurrekoak jarrita. Beste gela batean, bere "A Fable" eleberriaren zirriborroa ikus daiteke hormetan bertan zirriborratuta.

Duke Unibertsitatera joaten bazara, Virginia Woolfen idazmahaia ikus dezakezu, haritzezko lan sendoa, biltegiratzeko goiko aldea artikulatua duena eta gainazalean historiaren musa den Klioren eszena margotua duena. Rothen ondareak ez du ezer hain dotorea eskaintzen, behintzat ez enkante honetan.

Hitzak dira garrantzitsuenak, ez sortzailea inguratzen duten objektuak. Roth-en zumezko atariko altzariak (idazten ari naizen honetan zero eskaintza) ez dira bere jenioaren iturria. Agian objektuak berak ez dira hain garrantzitsuak, eta ez dute merezi duten esanahia ematen ari naiz. Roth-en literatura-ibilbidearekin lotutako paperak eta korrespondentzia Kongresuko Liburutegian daude, non gorde eta betiko eskuragarri egongo diren, zorionez.

John Warner “Zergatik ezin dute idatzi: bost paragrafoko saiakera eta beste behar batzuk hiltzea” liburuaren egilea da.

1. “Agian norbaitekin hitz egin beharko zenuke: terapeuta bat, BERE terapeuta eta gure bizitzak agerian” Lori Gottlieb-ek idatzia

Fikziozkoa ez dena, batez ere narratiboa, baina baita azpiko kultura/existentzia arazo batzuk ere jorratzen dituena. Nik badut gauza egokia: Sarah Smarsh-ek idatzitako “Heartland: A Memoir of Working Hard and Being Broke in the Richest Country on Earth”.

Gomendatzeko moduko liburu berri bat irakurtzen dudanean, ordenagailuan itsasgarri batean jartzen dut eta une horretatik aurrera irakurle egokia bilatzen dut. Kasu honetan, Jessica Francis Kaneren “Bisitarako arauak” isilean indartsua den liburua ezin hobea da Judyrentzat.

Hau otsailekoa da, nire posta elektronikoan gaizki artxibatu nituen eskaera sorta bat. Ezin ditut guztiak erantzun, baina keinu txiki gisa, gutxienez existitu zirela aitortu dezaket. Otsailetik aurrera, Carriek liburu gehiago irakurri ditu, baina zerrenda honetan oinarrituta, Harry Dolanen "Bad Things Happen" gomendatzen dut.


Argitaratze data: 2019ko uztailak 23